Nawet nie zdajesz sobie sprawy jak wiele zwierząt mieszka w leśnej glebie! W ciemnościach czują się bezpiecznie. Wierz nam – jest im tam bardzo dobrze, bo gleba zawsze jest wilgotna, a latem nie jest tak gorąco. Zimą z kolei, za sprawą pracujących pod powierzchnią maleńkich żyjątek, ziemia zamarza tylko parę centymetrów w głąb. Podziemne ścieżki są dziełem dżdżownic. A maleńkie pajączki, które znajdziesz w glebie, to mechowce — biorą one udział w rozkładzie materii organicznej. Budowa nory wymaga od zwierząt długiej i ciężkiej pracy, dlatego potrafią one być użytkowane nawet ponad 100 lat!

Lisy rude (Vulpes vulpes; ang. red fox) nie przepadają za zimowym chłodem I zamieszkują podziemne nory. Tam mogą wychowywać potomstwo nie obawiając się, że inne zwierzę je upoluje. Lisia nora potrafi mieć nawet 10 m długości i dla bezpieczeństwa kilka wejść i wyjść. Często się zdarza, że lisy nie mają zbytnio ochoty kopać sobie nory. Korzystają wówczas z uprzejmości borsuków, które użyczają im swojego mieszkania. Borsuki są większe od lisów i prawie dwa razy cięższe, dlatego lisy z łatwością przeciskają się przez borsucze korytarze.

Borsuk europejski (Meles meles; ang. european badger) ma szare futro, a na pysku czarno-białe paski. Do tego ma silne łapy oraz długie, mocne pazury, ułatwiające kopanie. To prawdziwy czyścioch — ma w swoich norach „łazienki”, czyli komory przeznaczone wyłącznie do zaspokajania potrzeb fizjologicznych. Borsuki są aktywne w nocy. Są też wszystkożerne, chociaż zimą najchętniej śpią w norach i przez cały ten czas nic nie jedzą. To dlatego wiosną stają się niezłymi głodomorami.

Leśna ciekawostka

Jak sprawdzić czy nora jest zamieszkała? To proste! Znakiem rozpoznawczym jest świeżo wykopana przed nią ziemia. Jeśli będziesz mieć szczęście, odnajdziesz przy niej tropy zwierząt. Ciekawe czyich? Lisa? A może borsuka?